Bu alet 19. Yüzyılda Azerbaycan’da  kullanılmıştır. Telli ve mızraplı bir çalgıdır. Gövdesi son derece küçük, sapı da gövdesine göre oldukça uzundur. Ruhafza Arapça ruh ve Farsça afza kelimelerinin birleşmesinden ortaya çıkmıştır. Ruh, Azeri dilinde ‘can’ manasına gelir. Afza da ‘arttıran’  demektir. Sonuç olarak bu sazın manasına, canlandıran, gönül açan, ruhu hareketlendiren diyebiliriz.