Safiyuddin Abdülmümin’in 1265’de gittiği İsfahan’dan dönüşünde rebab, kanun ve nüzhenin birleşiminden oluşturduğu bir çalgıdır. Ahmedoğlu Şükrullah, üçerli 13 ses (39 tel) bulunduğu ve ham maddesinin zerdali ağacı olduğunu bildirmiştir. Çanağının tını kutusu rebabın çanağından daha ince ve genişçedir. Sapının biçimi müstatildir. Çanağının uzunluğu 33 cm. civarındadır. Derinliği 12-14 cm arasıdır.  Sapı ise 50 cm civarındadır.